Dla kogo terapia poznawczo-behawioralna (CBT)?

CBT

Terapia poznawczo–behawioralna (CBT) należy obecnie do najskuteczniejszych metod psychoterapii. Pierwotnie miała pomagać w leczeniu depresji. Szybko jednak, dzięki pozytywnym i osiąganym często w krótkim czasie rezultatom, stała się najszybciej rozwijającą się formą psychoterapii na świecie. Obecnie z sukcesem stosuje się ją w leczeniu nie tylko depresji, ale także m.in. zespołu lęku napadowego, różnego rodzaju fobii, zaburzeń lękowych, zaburzenia obsesyjno – kompulsywnego, zespołu stresu pourazowego (PTSD) i innych zaburzeń związanych ze stresem, napadów złości, bezsenności, problemów w związkach, zaburzeń odżywiania, zaburzeń osobowości.

Co leży u podstaw CBT?

U podstaw tej formy terapii leżą dwie koncepcje: poznawczy model powstawania zaburzeń psychicznych oraz behawiorystyczny model funkcjonowania psychicznego człowieka. W CBT zakłada się, że tym co łączy wiele problemów emocjonalnych jest występowanie charakterystycznych elementów: myśli automatycznych, schematów i zniekształceń poznawczych, które pośredniczą w utrwalaniu się specyficznych emocji i mają wpływ na zachowanie. Uznaje się także, że nieprzystosowawczych zachowań uczymy się na bazie własnych doświadczeń i obserwacji. W zależności zatem od tego, jakie osobiste znaczenie nadamy danemu wydarzeniu, czego się w toku naszego rozwoju nauczyliśmy, ta sama rzeczywistość będzie dla każdego z nas wyglądać inaczej. Inny będzie w związku z tym także rodzaj i intensywność emocji, których doświadczymy, inaczej się zachowamy.

Nad czym pracujemy w terapii poznawczo – behawioralnej?

Celem terapii poznawczo – behawioralnej jest rozpoznanie tych osobistych znaczeń, sposobu, w jaki powstały, tego co je obecnie utrwala, a następnie zmiana powodującego cierpienia sposobu myślenia, nastroju i zachowania. Przyjmując, że to jak reagujemy – myślami, uczuciami i zachowaniami – zostało wyuczone, zakładamy równocześnie, że jesteśmy w stanie nauczyć się myśleć o sobie, świecie, innych ludziach w sposób zdecydowanie bardziej korzystny dla naszego życia. Jako, że podejście poznawczo-behawioralne opiera się na założeniu o wzajemnym wpływie myśli, emocji, zachowań i reakcji fizjologicznych w pracy terapeutycznej uwzględniamy wszystkie te elementy.