Seksuologia

seksuologia

Od 1 października 2014 w Tychach rozpoczęła działalność Poradnia seksuologiczna i patologii współżycia.

Część świadczeń wykonywana jest w ramach kontraktu z NFZ. Osoby chcące skorzystać z usług finansowanych przez NFZ muszą posiadać skierowanie od lekarza rodzinnego lub lekarza specjalisty posiadającego kontrakt z NFZ. Zachęcamy do pobrania i wykorzystania wzoru skierowania w formacie PDF (Acrobat Reader). Ten dokument ułatwi lekarzowi wystawienie skierowania do naszej placówki.

Najczęstsze problemy zdrowotne, z którymi pacjenci zgłaszają się do Centrum:

  • trudności w osiągnięciu orgazmu
  • brak lub zmniejszenie potrzeb seksualnych
  • zaburzenia erekcji
  • przedwczesny wytrysk
  • uzależnienie od seksu
  • uzależnienie od pornografii
  • problemy w relacjach społecznych: nawiązywanie i utrzymywanie bliskich związków
  • kryzys małżeński, partnerski
  • seksualność po menopauzie

W ramach porad prywatnych nie jest wymagane skierowanie.

Poradnia w ramach kompleksowych usług zatrudnia lekarzy seksuologów oraz psychoterapeutów, psychologów i lekarzy psychiatrów.

Zakres usług:

  • Porady lekarza seksuologa
  • Diagnostyka i poradnictwo psychologiczne
  • Psychoterapia indywidualna i grupowa zaburzeń seksualnych i nerwicowych
  • Edukacja i szkolenia

1. Grupa Odbiorców

Poradnia seksuologiczna i patologii współżycia oferuje leczenie dla pacjentów z następującymi kategoriami diagnostycznymi: zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacia somatyczną (F40-F48), zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi, np. libido, erekcji, przedwczesny wytrysk (F50-F59); zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60-F69) oraz terapię komplementarną i poradnictwo w następujących kategoriach diagnostycznych: Bolesny wzwód prącia (N48.3), Impotencja z przyczyn organicznych (N48.4), Zespół napięcia przedmiesiączkowego (N94.3), Stany związane z okresem przekwitania u kobiet (N95.1), Przestępstwo (napaść) seksualne przy użyciu przemocy fizycznej (Y05), Zespoły złego traktowania (znęcanie się, nadużywanie seksualne, tortury seksualne) (Y07), Problemy związane z domniemanym nadużywaniem seksualnym (Z61), Problemy w stosunkach ze współmałżonkiem lub partnerem (Z63.0), Zachowania seksualne z wysokim ryzykiem (Z72.5).

2. Opis założeń

  • Diagnostyka zaburzenia seksualnego (medyczna, psychologiczna, seksuologiczna, diagnoza układu partnerskiego)
  • Psychoedukacja
  • Psychoterapia indywidualna w formie interwencji kryzysowej, psychoterapii ktrótkoterminowej, psychoterapii długoterminowej i podtrzymujacej
  • Metody treningowe
  • Terapia par i psychoterapia rodzinna
  • Wsparcie psychospołeczne
  • Farmakoterapia i interwencje somatyczne (ginekologiczna, urologiczna, endokrynologiczna)
  • Terapia grupowa
  • Współpraca z ośrodkami pomocy społecznej
  • Opiniowanie sądowo-seksuologiczne, orzecznictwo

Diagnostyka jest oparta o metody badania lekarskiego z niezbędną diagnostyką laboratoryjną i z wykorzystaniem technik obrazowania oraz dodatkowych niezbędnych konsultacji specjalistycznych, a także o diagnostykę psychologiczną z wykorzystaniem wystandaryzownych metod i narzędzi diagnostycznych.

Po ustaleniu rozpoznania i planu terapeutycznego rozpoczyna się terapia w podejściu zintegrowanym, obejmująca oddziaływania biologiczne i leczenie z udziałem metod psychologicznych głównie psychoterapii indywidualnej i grupowej w paradygmacie o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej i systemowej.

Edukacja jest formą uzupełniającą, wspomagającą główny, terapeutyczny nurt leczenia. Terapia ma charakter kompleksowy, integrujący oddziaływania na sferę poznawczą, emocjonalną, społeczną i zdrowie somatyczne pacjenta.

3. Cele

  • Poprawa objawowa poprzez usunięcie bądź zmniejszenie symptomów, z którymi pacjent zgłosił się do leczenia.
  • Uzyskanie przez pacjenta wglądu w charakter emocjonalnych i interpersonalnych konfliktów leżących u podłoża funkcjonalnych zaburzeń.
  • Poprawa funkcjonowania społecznego, pomoc w rozwiązywaniu bądź łagodzeniu konfliktów interpersonalnych.
  • Zwiększenie wiedzy pacjenta na temat patologii w stopniu pomagającym lepiej zrozumieć etiologię własnych zaburzeń i skuteczniej radzić sobie z ich skutkami.
  • Podjęcie przez pacjenta przerwanych w wyniku choroby ról zawodowych i społecznych oraz odzyskanie poczucia kontroli i wpływu na siebie i swoje życie.

4. Formy realizacji

Praca w kontakcie indywidualnym – jej cele każdorazowo ustalane są przez zespół leczący, indywidualnie dla każdego pacjenta. Czas trwania oraz modalność terapii zależą od rodzaju zaburzeń i możliwości wglądowych pacjentów. W przypadku psychoterapii indywidualnej bardzo istotnym czynnikiem leczącym jest stałość relacji terapeutycznej.

Praca w grupach psychoterapeutycznych opiera się o założenia teorii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej i systemowej wykorzystujących proces grupowy do celów leczniczych i dla poszerzania wglądu pacjentów w charakter własnych konfliktów emocjonalnych leżących u podłoża zaburzeń nerwicowych i osobowościowych, w tym czynnościowych zaburzeń seksualnych. Grupa jest także polem do nowych, twórczych rozwojowo doświadczeń społecznych i daje możliwość wypróbowywania nowych postaw i zachowań wobec siebie i innych. Program terapeutyczny obejmuje sesje psychoterapii grupowej w zależności od specyfiki zaburzeń i potrzeb psychoterapeutycznych pacjenta.

Zajęcia edukacyjne dostarczają pacjentom wiedzy z zakresu mechanizmów powstawania i utrzymywania się zaburzeń psychicznych, w tym seksualnych, psychoterapii, oraz innych tematów związanych z diagnostyką, przebiegiem problemu zdrowotnego oraz leczeniem.

Farmakoterapia dostosowana jest indywidualnie do potrzeb pacjenta. Pacjenci mają stały dostęp do badań lekarskich, których elementem jest ustalenie indywidualnego programu farmakoterapii, monitorowania jej skuteczności oraz zapobiegania działaniom niepożądanym.

Diagnostyka i leczenie zaburzeń seksualnych spowodowanych chorobami somatycznymi realizowane są przy współudziale ginekologa, urologa lub endokrynologa. W przypadku konieczności leczenia zabiegowego pacjent kierowany jest do odpowiedniego ośrodka.

5. Czas trwania terapii

Czas trwania leczenia jest dostosowany do indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta, stanu zdrowia chorego, realizacji celów terapii określonych w indywidualnym planie leczenia, zwykle kształtuje się między 12, a 40 tygodni. W przypadku niektórych problemów zdrowotnych, jak np. praca z pacjentem transseksualnym – minimum 2 lata.

6. Kwalifikacja pacjentów

Pacjenci przyjmowani są na podstawie skierowania lekarskiego. Osoby zakwalifikowane do leczenia w Poradni są diagnozowane seksuologicznie, psychologicznie, a także pod kątem możliwości efektywnego uczestnictwa w wyżej wymienionych formach terapii. Tym celom służą wizyty diagnostyczne. W tym czasie pacjent jest badany przez lekarza seksuologa, a w razie potrzeby lekarza psychiatrę, psychologa, diagnozowany testami psychometrycznymi. Czasem istnieje potrzeba dodatkowych konsultacji lekarskich (ginekolog, urolog, endokrynolog) lub psychologicznych oraz wykonania badań dodatkowych (laboratoryjnych, diagnostyki obrazowej itp.).

7. Personel

Zespół stanowią lekarze seksuolodzy, psycholodzy kliniczni, psychoterapeuci, psychiatrzy oraz lekarze konsultanci (ginekolog, endokrynolog, urolog).

Przebieg psychoterapii nadzorowany jest przez certyfikowanego superwizora.

8. Pacjenci

Centrum Zdrowia Psychicznego Tychy prowadzi jedyną poradnią seksuologiczną z kontraktem z NFZ na Śląsku.

Z naszych porad do tej pory korzystali pacjenci nie tylko z Tychów, ale także z takich miast jak Katowice, Gliwice, Bytom, Sosnowiec, Zabrze, Chorzów, Bielsko-Biała, Rybnik, a także Częstochowa.