Napady objadania i przeciwdziałanie ich skutkom: bulimia

Bulimia (inaczej żarłoczność psychiczna) to, obok anoreksji, jedno z najbardziej znanych zaburzeń odżywiania. Dość często rozpoznawana jest ona stosunkowo późno, a wszystko przez to, iż zmagający się z nią pacjent… może mieć całkowicie prawidłową masę ciała. Co może wskazywać na występowanie bulimii u bliskiego i na czym polega leczenie tej jednostki?

Bulimia to zaburzenie odżywiania, na które zapadają przede wszystkim kobiety. Pierwsze objawy jednostki pojawiają się zazwyczaj w młodym wieku – problem występuje zwykle u nastolatek oraz młodych dorosłych. Na samym wstępie warto tutaj wspomnieć, że o tym, że ktoś zmaga się z bulimią, mogą nie wiedzieć nawet bardzo bliskie mu osoby – inaczej niż w przypadku anoreksji, pacjenci z bulimią miewają bowiem dość często całkowicie prawidłową masę ciała.

Przyczyny bulimii

Podobnie jak w przypadku wielu zaburzeń psychicznych, tak i w przypadku bulimii zwraca się uwagę na to, że wpływ na występowanie tej jednostki ma wiele różnego rodzaju czynników. Znaczenie mają chociażby uwarunkowania genetyczne – osoby, w których rodzinach ktoś zmagał się z jakimiś zaburzeniami odżywiania, same mają zwiększone ryzyko tego, że podobny problem pojawi się również i u nich.

Duży wpływ na ryzyko zaburzeń odżywiania, w tym również i bulimii, mają uwarunkowania psychospołeczne. Zwiększoną możliwość wystąpienia żarłoczności psychicznej mają m.in. te osoby, których rodzice w ich dzieciństwie zwracali bardzo dużą uwagę na ich masę ciała. Wpływ na ryzyko zaburzeń odżywiania mają także rozmaite media, w których nieustannie promowane jest to, że idealna sylwetka powinna być wyjątkowo szczupła.

Objawy bulimii

Najbardziej charakterystyczną cechą bulimii są napady objadania się – niektórym osobom ciężko może być sobie je w ogóle wyobrazić, ponieważ podczas jednego takiego napadu pacjent jest w stanie przyjąć ilość jedzenia, którego kaloryczność nawet kilkukrotnie przekracza jego dobowe zapotrzebowanie energetyczne. Zdarza się, że podczas takiego napadu pacjent zjada takie kombinacje produktów, których w innej sytuacji zdecydowanie by ze sobą nie połączył.

Same napady objadania się to jednak nie wszystko – osoby z bulimią podejmują bowiem również próby przeciwdziałania skutkom przyjmowania nadmiernych ilości pokarmów. Biorą się one m.in. z lęku przed przyrostem masy ciała i polegać mogą np. na prowokowaniu wymiotów, stosowaniu środków przeczyszczających czy przyjmowaniu pewnych leków (np. hormonów tarczycy).

Co może sugerować, że bliski ma zaburzenia odżywiania?

Tak jak to już wcześniej wspomniano, dość często bliscy pacjentów z bulimią przez bardzo długi nawet czas nie zauważają, że z ich krewnym dzieje się coś złego. Istnieją jednak pewne sygnały, które powinny wzbudzić czujność. Zwrócić uwagę należy przede wszystkim na zmianę nawyków żywieniowych – niepokojąca jest np. sytuacja, kiedy bliski nagle zaczyna spożywać posiłki wyłącznie w odosobnieniu. Innym sygnałem, który może świadczyć o bulimii, jest znajdowanie resztek jedzenia czy wymiocin w bardzo nietypowych miejscach (np. w doniczkach czy kociej kuwecie).

Leczenie bulimii

W leczeniu bulimii najważniejszą rolę odgrywają oddziaływania terapeutyczne. Skorzystać można z różnego rodzaju terapii, dość często polecana bywa terapia poznawczo-behawioralna, oprócz tego, szczególnie u młodszych pacjentów, bardzo pomocna bywa terapia rodzinna.

Tak jak oddziaływania natury terapeutycznej stanowią podstawową metodę leczenia bulimii, tak poza nimi bywają stosowane również i inne jeszcze metody. Czasami – szczególnie, gdy u pacjenta pojawiają się przejawy innych jeszcze zaburzeń psychicznych – wykorzystywana bywa również i farmakoterapia. W przypadku bulimii stosowane bywają przede wszystkim leki z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, w szczególności fluoksetyna.

lek. Tomasz Nęcki

 

Bibliografia:

„Psychiatria”, red. naukowa M. Jarema, J. Rabe-Jabłońska, wyd. PZWL, Warszawa 2011

„Psychiatria. Podręcznik dla studentów”, B. K. Puri, I. H. Treasaden, red. wyd. I polskiego J. Rybakowski, F. Rybakowski, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014

 

Zachęcamy do lektury innych naszych artykułów:

https://czpfeniks.pl/ortoreksja-czyli-zdrowe-odzywianie-ktore-wcale-nie-jest-zdrowe/

https://czpfeniks.pl/zasada-8020-co-to-takiego/

https://czpfeniks.pl/wegetarianizm-czy-to-pasja-czy-styl-odzywiania/

https://czpfeniks.pl/terapia-poznawczo-behawioralna-cbt/