Kiedy hospitalizacja psychiatryczna jest wskazana, a kiedy konieczna?

Pobyt w szpitalu psychiatrycznym nadal wielu osobom kojarzy się raczej skrajnie negatywnie. Przyczyną takiego myślenia może być chociażby to, w jaki sposób placówki tego rodzaju przedstawiane są w różnych mediach, rzeczywistość jest jednak – szczęśliwie – nieco inna. Do szpitali psychiatrycznych pacjenci są przyjmowani ostatecznie z różnych przyczyn – wyróżnia się hospitalizacje w trybie planowym, jak i w trybie nagłym.

Współcześnie coraz bardziej zauważalne staje się promowanie psychiatrii środowiskowej, czyli leczenia psychiatrycznego w warunkach otwartych – mowa tutaj o opiece nad pacjentami w oddziałach dziennych czy poradniach zdrowia psychicznego. Tego typu leczenie rzeczywiście ma wiele korzyści. Czasami jednak stan pacjenta jest taki, że wymaga on leczenia w warunkach stacjonarnych.

Planowa hospitalizacja psychiatryczna

Pacjenci mogą być przyjmowani do szpitala psychiatrycznego w dwóch trybach: planowym oraz nagłym. Przyjęcia planowe odbywają się na podstawie skierowania, które zwykle wystawia opiekujący się pacjentem psychiatra. Różne bywają przyczyny planowych hospitalizacji psychiatrycznych. Czasami pacjenci są kierowani do szpitala w celach diagnostycznych (dziać się tak może np. w razie istnienia wątpliwości co do ustalenia diagnozy czy konieczności wykonania jakichś badań, np. obrazowych głowy).

Możliwą przyczyną skierowania pacjenta na planową hospitalizację psychiatryczną może być także konieczność dokonania modyfikacji dotychczasowego leczenia – pobyt w szpitalu może być wskazany szczególnie wtedy, gdy pacjentowi mają być włączone jakieś leki, które wymagają monitorowania ich stężenia czy częstego wykonywania kontrolnych badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi. Planowo do szpitala psychiatrycznego przyjmowani bywają również pacjenci, u których przeprowadzana jest terapia elektrowstrząsowa.

Nagła hospitalizacja psychiatryczna

Czasami stan pacjenta jest na tyle zły, że może on wymagać udzielenia natychmiastowej pomocy – w takich przypadkach może on być przyjęty do szpitala psychiatrycznego w trybie nagłym. Jako przykładowe przyczyny takich przyjęć wymienić można:

-zaostrzenie schizofrenii lub wystąpienie nasilonych objawów psychotycznych po raz pierwszy w życiu pacjenta,

-zaostrzenie choroby afektywnej dwubiegunowej (np. wystąpienie epizodu maniakalnego z nasilonymi objawami),

-zaburzenia odżywiania, w których przebiegu pacjent całkowicie odmawia przyjmowania posiłków i płynów,

-zaburzenia depresyjne, w których przebiegu pacjent przejawia zamiary samobójcze.

Hospitalizacje psychiatryczne dzieci

Do szpitali psychiatrycznych przyjmowane są zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. W przypadku najmłodszych pacjentów – ze względu na to, że w Polsce brakuje dziecięcych szpitali psychiatrycznych – tak naprawdę większość z nich przyjmowana jest do szpitali w trybie nagłym. Dzieci wymagać mogą pobytu w szpitalu psychiatrycznym np. wtedy, gdy występują u nich myśli i zamiary samobójcze oraz w sytuacji, gdy pojawiają się u nich objawy sugerujące psychozę (np. dziwaczne zachowania, wycofanie z relacji społecznych). W trybie nagłym przyjmowani do szpitala bywają pacjenci, którzy przejawiają nasilone pobudzenie i zachowania agresywne (związane np. z niepełnosprawnością intelektualną czy zaburzeniami ze spektrum autyzmu) oraz dzieci, które mają zaburzenia odżywiania (np. anoreksję).

Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody

Leczenie psychiatryczne rządzi się nieco innymi prawami niż w przypadku innych medycznych dyscyplin – odrębnością jest chociażby możliwość przyjęcia pacjenta do szpitala bez uzyskania jego zgody na leczenie. Nie jest jednak oczywiście tak, że zadziać się tak może w przypadku dowolnej osoby – przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody, zgodnie z polską Ustawą o ochronie zdrowia psychicznego, możliwe jest w sytuacji, gdy pacjent zagraża swojemu życiu lub stwarza on zagrożenie dla życia lub zdrowia innych osób.

Bibliografia:

„Psychiatria”, red. naukowa M. Jarema, J. Rabe-Jabłońska, wyd. PZWL, Warszawa 2011

„Psychiatria. Podręcznik dla studentów”, B. K. Puri, I. H. Treasaden, red. wyd. I polskiego J. Rybakowski, F. Rybakowski, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014

Zachęcamy do lektury innych naszych artykułów:

https://czpfeniks.pl/czym-sa-zaburzenia-schizoafektywne/

https://czpfeniks.pl/leczenie-schizofrenii/

https://czpfeniks.pl/objawy-choroby-afektywnej-dwubiegunowej-chad/